Xριστουγεννιάτικοι μπαμπάδες με ρούμι και καραμέλα

Έρχονται Χριστούγεννα, σκέφτηκε η μικρή νεράιδα , με τι να στολίσω φέτος τη νεραιδοχώρα; Τα λουλούδια μαράθηκαν από το κρύο, τα αστεράκια θάμπωσαν από τη συννεφιά, οι πυγολαμπίδες κοιμήθηκαν, η νεραιδόσκονη δε γυαλίζει όταν είναι λυπημένη...
Κοιτούσε τον κοιμισμένο κατω από το χιόνι νεραιδόκοσμο από το παράθυρό της και αφηρημένα έψηνε καφέ. Οι καιροί δυσκόλεψαν, τα ξωτικά δε βρίσκουν πια φρούτα στο δάσος, τα νεραιδόπαιδα πεινάνε και κρυώνουν, φέτος πολλά δεν θα έχουν δωράκι κάτω από το δέντρο τους.
Τι να φτιάξω, τι να φτιάξω...
Είχε κατά νου κάτι μικρά μαγικά γλυκάκια να μαγειρέψει για όλους, από αυτά που σαν σφουγγαράκια ρουφάνε το νεραιδοσιρόπι και το γυρίζουν σε γλύκα μεθυστική σ'όποιον τα δαγκώσει χριστουγεννιάτικα.
Γυρνοδιαβαίνοντας στο σκοτεινό δάσος ένα απόγευμα βρήκε ένα θαμνάκι με μικρά κατακόκκινα φρουτάκια, τα θαύμασε πολύ και τώρα ονειρεύεται να τα στολίσει για τους φίλους...
Μανούλα μου!!! ξυπνάει ξαφνικά απ'τ'όνειρό της, ο καφές! Τον ξέχασα, έβαλα μόνο ζάχαρη στο μπρίκι μου και τίποτ'αλλο! Τι αφηρημένη που είμαι!
Βουτάει το κουτάλι στο μπρίκι και το σηκώνει ψηλά. Μια σταγόνα από καυτό χρυσάφι πέφτει στο δάχτυλό της, άουτς! Το κουταλάκι φεύγει από τα χέρια της και διαγράφει μια χρυσή αστραπή στον αέρα, το κοιτάζει ενθουσιασμένη, ξαναπιάνει το κουταλάκι και το τινάζει δυνατά, χρυσή βροχή προσγειώνεται στο τραπέζι της.
Νάτην η μαγεία που έψαχνα!!
Και με χρυσή κι ολόγλυκια καραμέλα στολίζει τη φετινή γιορτή!
Κάπως έτσι έγινε και με τους δικούς μου τους μπαμπάδες και μού'μεινε πεσκέσι και μια τεράστια φουσκάλα στο δάχτυλο!

Τι μας χρειάζεται (για 12 μπαμπάδες):

• 120 γραμμάρια νισεστέ
• 40 γραμμάρια αλεύρι μαλακό
• 15 γραμμάρια μαγιά μπύρας
• 3 αυγά
• 15 γραμμάρια μέλι
• 50 γραμμάρια βιτάμ
• ελάχιστο αλάτι

Για το σιρόπι:

• 200 γραμμάρια ζάχαρη
• 400 ml νερό
• ένα φλυτζανάκι ρούμι

Για την καραμέλα:

• 100 γραμμάρια ζάχαρη
• ελάχιστο νερό

Διαλύουμε τη μαγιά με δυό κουταλιές χλιαρό νερό, προσθέτουμε μια κουταλιά αλεύρι, ανακατεύουμε καλά. Σκεπάζουμε με πετσέτα κι αφήνουμε σε ζεστό χώρο για μισή ώρα να "ξυπνήσει"  η μαγιά. 

Μετά τη μισή ώρα ανακατεύουμε τη μαγιά με το μέλι πρώτα κι έπειτα με το αλεύρι, τα αυγά ένα ένα, το βιτάμ μαλακό και το αλάτι. Δουλεύουμε πολύ καλά να γίνει το μίγμα βελουδένιο.

Γεμίζουμε κατά το ένα τρίτο 12 φορμάκια για μάφινς με το μίγμα των μπαμπάδων, αφήνουμε να φουσκώσουν σε ζεστό χώρο ώσπου να τριπλασιαστούν σε όγκο. 

Ψήνουμε στους 170 βαθμούς για 15 λεπτά περίπου, ως να ροδίσουν ελαφρά. αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς.
Εντωμεταξύ ετοιμάζουμε το σιρόπι και το αφήνουμε να σιγοβράσει και να δέσει. Όταν είναι έτοιμο το σιρόπι βάζουμε τους μπαμπάδες έναν ένα στο καυτό σιρόπι, τους βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τους αφήνουμε να κρυώσουν.
Αν σας αρέσει μπορείτε να τους στολίσετε με καραμέλα και φρούτα του δάσους!

Περιμένοντας τον Αη Βασίλη - Μπισκοτάκια με κανέλα και τζίντζερ

Η μικρή Μπλάνκα περιμένει με αγωνία τον Άη Βασίλη. Έχει μαύρα μαλλιά και κατάμαυρα ματάκια κι ήρθε με ένα μεγάλο αεροπλάνο από τη χώρα Όπου Δεν Έχει Ποτέ Χειμώνα στη χώρα Όπου Τα Χριστούγεννα Είναι Πολύ Φωτεινά.

Κάθε βράδυ ανάβουν τα Φώτα του Δέντρου, ξεχωρίζει το Γράμμα, το γραμμένο σε γλώσσα ξένη και τραγουδιστή, Γράμμα στον Άγιο των παιδιών και των ξωτικών. Αγαπημένε μου Άη Βασίλη... Η μικρή Μπλάνκα ζυγίζει τα νάζια και την καλοσύνη της μέρας, μετράει αποδώ, προσθέτει αποκεί κι αποφασίζει: σήμερα ήμουν πολύ καλή, λες να με είδε ο Άη Βασίλης, μαμά;
Είναι στολισμένο το Κόκκινο Ημερολόγιο, ανοίγουν ένα ένα κάθε βράδυ τα μανταλάκια, κλείνει το μάτι από ψηλά ο Άγιος, ένα μικρό πακετάκι κάθε βράδυ κρατάει αναμμένη τη μικρή φλογίτσα του ονείρου.

Τα μπισκότα βγήκαν νόστιμα από τα χέρια της μαμάς και της κόρης. Το δέντρο μας στράβωσε λίγο στην κορφή κι ένα από τ'αστέρια παρακάηκε, αλλά γι'αυτό μας αρέσει περισσότερο. Ω έλατο, ω έλατο, μ'αρέσεις, πως μ'αρέσεις...
Και του χρόνου!

Τι μας χρειάζεται (περίπου 50 μπισκοτάκια):

• 350 γραμμάρια αλεύρι
• 150 γραμμάρια βούτυρο
• 150 γραμμάρια ζάχαρη
• 150 γραμμάρια μέλι
• 1 αυγό
• 1 κουταλάκι σόδα
• 2 κουταλάκια κοφτά κανέλα
• μισό κουταλάκι γαρύφαλο σκόνη
• 2 κουταλάκια κοφτά τζίντζερ
• μισό κουταλάκι μοσχοκάρυδο φρεσκοτριμμένο
• 2 κουταλιές σούπας κακάο
• μια μύτη αλάτι

Δουλεύουμε τη ζάχαρη με το μέλι και το βούτυρο κρύο, προσθέτουμε σιγά σιγά όλα τα υλικά. Ζυμώνουμε καλά να ενωθούν, κάνουμε μια μπάλα με τη ζύμη, τη σκεπάζουμε με μεμβράνη και βάζουμε στο ψυγείο για δυό ώρες.

Μετά τις δύο ώρες ξαναπιάνουμε τη ζύμη μας, την απλώνουμε σε φύλλο πάχους 4 χιλιοστών και κόβουμε με φορμάκια στο σχήμα που μας αρέσει. Είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε την ποσότητα της ζύμης που μας χρειάζεται για το κάθε ταψάκι, αφήνοντας την υπόλοιπη στο ψυγείο μέχρι να έρθει η σειρά της.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, για 8 λεπτά περίπου. 

Το γλάσο είναι το ίδιο της προηγούμενης συνταγής:

• 1 ασπράδι
• 150 γραμμάρια ζάχαρη άχνη

Χτυπάμε πρώτα το ασπράδι σε σφικτή μαρέγκα κι έπειτα ενσωματώνουμε την άχνη. Το γλάσο μας πρέπει να είναι ολόλευκο και σφικτό, αν χρειαστεί  προσθέτουμε λίγο περισσότερη άχνη.

Κέικ λεμόνι με τραγανό γλάσο

Απογευματάκι, ο καφές στο φλυτζάνι ελληνικός, οι τελευταίες αχτίδες του χειμωνιάτικου ήλιου κοκκινίζουν τις άκρες από τα φύλλα της μανόλιας, μπερδεύονται μια στιγμή στα κοφτά σχέδια της κουρτίνας και κατρακυλούν χαρωπά στον τοίχο του σαλονιού μου, σαν παιδιά που παίζουν κρυφτό στο δρόμο.
Διστάζω ένα λεπτό αναμεσα στο λουκούμι και στο κέικ, τι να βάλω στο πιάτο να κάνει παρέα στο καφεδάκι, αποφασίζει η τελευταία ηλιαχτίδα που στέκεται επιδεικτικά πάνω στο ολόλευκο γλάσο, κέικ λεμόνι λαχταριστό, μπήγω το μαχαίρι στην κρούστα, τραγανή και πλούσια, το άρωμα ξεχύνεται μεθυστικό, το ίδιο κι η γεύση.
Ένα κομψό φουστανάκι που είχα βάλει στο μάτι σε μια βιτρίνα για την Πρωτοχρονιά... καλύτερα να το ξεχάσω...

Τι μας χρειάζεται:

• 3 αυγά
• 175 γραμμάρια ζάχαρη
• 140 γραμμάρια αλεύρι
• 1 λεμόνι (χυμό και ξύσμα) ακέρωτο
• 100 ml κρέμα γάλακτος
• 50 γραμμάρια φλούδα λεμονιού ζαχαρωμένη
• 40 γραμμάρια βούτυρο
• ένα κουταλάκι μπέικιν
• μισό φλυτζανάκι του καφέ λικέρ λεμόνι

Για το γλάσο

• ένα ασπράδι αυγού:
• 150 γραμμάρια άχνη ζάχαρη

Χτυπάμε καλά το βούτυρο με τη ζάχαρη να ασπρίσει, προσθέτουμε τα αυγά ολόκληρα, την κρέμα γάλακτος και συνεχίζουμε το χτύπημα ώσπου να αφρατέψει πολύ το μίγμα. Αρωματίζουμε με το ξύσμα και το χυμό του λεμονιού και το λικέρ λεμόνι. Ανακατεύουμε το αλεύρι με το μπέικιν και τα προσθέτουμε σταδιακά στο μίγμα των αυγών. Τελευταία προσθέτουμε τη ζαχαρωμένη φλούδα του λεμονιού ψιλοκομμένη.

Στρώνουμε σε φουτυρωμένη φόρμα και ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 35 λεπτά.

Εντωμεταξύ ετοιμάζουμε το γλάσο: χτυπάμε το ασπράδι να γίνει σφικτή μαρέγκα και προσθέτουμε σταδιακά την άχνη συνεχίζοντας το χτύπημα. Το γλάσο μας πρέπει να γίνει κάτασπρο και παχύρρευστο, αν το ασπράδι είναι πολύ μεγάλο μπορεί να πάρει παραπάνω άχνη.

Όταν το κέικ βγεί από το φούρνο, το αφήνουμε λίγο να κρυώσει, το ξεφορμάρουμε και το περιχύνουμε με το γλάσο. Αφήνουμε να στεγνώσει καλά πριν το σερβίρισμα.

Αλμυροί λουκουμάδες με μυζήθρα και λουκάνικο

Κατάλευκο κρουστό σεντόνι, τριζάτο στην αφή, με μαεστρία στρωμένο. Μάγισσα η κεντήστρα του, γυναίκα και τέρας, μάνα και θεά, το στολίζει και το καταριέται αντάμα. Ομορφιά ζηλευτή, ως να πονούν τα μάτια στο κοίταγμά του. Παγωνιά το αγκάλιασμά του, κρύα καρδιά και σκληρή, κλίνη θανατερή, όσο περισσότερο το αγαπάς τόσο πιό πολύ σε παγώνει. Το πρώτο χιόνι.
Απαλές νιφάδες, σιωπή και άπλετο φως. Κοφτερά γυάλινα σπαθιά κρεμασμένα από τα κεραμίδια φοβερίζουν και νουθετούν.
Λίγο η εποχή, γιορτινή και παγωμένη,  λίγο οι καιροί που μας απειλούν και μας δαχτυλοδείχνουν, μας μαζεύουν στο σπίτι, μαζεύουν και φίλους και συγγενείς και γιορτάζουμε πια οικογενειακά και ταπεινά, χωρίς πομπές και τυμπανοκρουσίες.
Ο βαθύς καναπές αγκαλιάζει τα γέλια και τ'αστεία, λάμπει το δέντρο από χαρά για την παρέα, το μεγάλο τραπέζι στο κέντρο, φορτωμένο συζητήσεις και εξομολογήσεις, απλώνει δίσκους με λιχουδιές, γεμίζει κρασί τα ποτήρια,  μείνετε εδώ μαζί μου, μας παρακαλεί και μας διατάζει, ακόμη μια μπουκιά, ακόμη μια γουλιά, βάλσαμο και βοτάνι, δέσιμο και ξόρκι, μή φύγουμε από κοντά του, ως το πρωί...
Εις υγείαν λοιπόν!
Άλλη μια γουλιά!
Άλλη μια μπουκιά!

Τι μας χρειάζεται (για 4 άτομα):

• 250 γραμμάρια αλεύρι
• 25 γραμμάρια μαγιά νωπή
• μια μεγάλη πατάτα βρασμένη (200 γραμμάρια)
• λίγο αλάτι
• λίγη ζάχαρη
• 100 γραμμάρια φρέσκο λουκάνικο
• 100 γραμμάρια φρέσκια μυζήθρα
• φύλλα φασκόμηλου
• λάδι για τηγάνισμα

Περνάμε την πατάτα στη μηχανή του πουρέ ακόμα ζεστή. Λιώνουμε τη μαγιά σε μισό ποτήρι χλιαρό νερό, ανακατεύουμε με το αλεύρι, προσθέτουμε το αλάτι, τη ζάχαρη και την πατάτα και ζυμώνουμε να γίνει μια ζύμη ομοιόμορφη και αρκετά ζουμερή (προσθέτουμε λίγο χλιαρό νερό αν δούμε ότι σφίγγει πολύ). Αφήνουμε σε ζεστό δωμάτιο να φουσκώσει για 2 ώρες.

Μετά από δυό ώρες η ζύμη μας θα έχει διπλασιαστεί. Την κόβουμε σε μικρά μπαλάκια και τα γεμίζουμε με ένα κομματάκι λουκάνικο, λίγη μυζήθρα και ένα φυλλαράκι φασκόμηλο. Τα κλείνουμε καλά και τα τηγανίζουμε σε καυτό λάδι ως να ροδίσουν!

Βγαίνουν περίπου 20 κομμάτια. Αλάτι στο τέλος.

Αχλάδια και σοκολάτα με τραγανά ψίχουλα και κανέλα

Έρχεται νωρίς η ώρα των παραμυθιών το Δεκέμβρη,  ανάβουν σιγά σιγά τα παραθυράκια της απέναντι πολυκατοικίας, πέντε μετά μεσημβρίας σκοτάδι πίσσα, αχνοφέγγει κανά πρώιμο αστεράκι, κοιτάζω ν'ανέβω προσεκτικά τα σκαλιά στο θεοσκόταδο μην κουτρουβαλήσω και γελούν μαζί μου τα ξωτικά κι οι νεράιδες. Ανάβω αμέσως το δέντρο, έτσι μ'αρέσει καλύτερα να μαγειρεύω στο μισοσκόταδο, με  τα πολύχρωμα φωτάκια και τις γυάλινες μπάλες, την αράχνη και την ασημένια βροχή, τα υφασμάτινα στολίδια και τη φωλιά με τους κοκκινολαίμηδες στην κορφή, κάτω από το μεγάλο αστέρι...
Τι να σας τρατάρω απόψε; Δυναμώνει η παγωνιά και η θλίψη τη νύχτα, κάτι ζεστό και τραγανό μαζί, μια κουταλιά γλύκα από αχλάδι και σοκολάτα, να σας κανακέψω, να πάρετε μια βαθειά ανάσα κανέλα και βούτυρο, να σταθεί λιγάκι στο δόντι η σταφίδα κι απαλά να παραδοθείτε στα πιό μαγικά όνειρα...

Τι μας χρειάζεται (για 8 μερίδες):

• 5 μεγάλα αχλάδια
• ένα λεμόνι ακέρωτο
• 200 γραμμάρια σοκολάτα υγείας από το ψυγείο
• 50 γραμμάρια σταφίδες
• ενα κουταλάκι του γλυκού κανέλα
• 100 γραμμάρια ζάχαρη
• 100 γραμμάρια αλεύρι
• 60 γραμμάρια βούτυρο από το ψυγείο

Πρώτα ετοιμάζουμε το ξύσμα του λεμονιού κι έπειτα το χυμό του. Καθαρίζουμε τα αχλάδια και τα κόβουμε σε μικρά κυβάκια, τα βρέχουμε με το λεμονοχυμό για να μη μαυρίσουν και τα τοποθετούμε σε ένα μεγάλο πυρέξ (τα αχλάδια πρέπει να το σκεπάζουν ως τη μέση).
Βρέχουμε τις σταφίδες να μαλακώσουν  με χλιαρό νερό ή και με λίγο κονιάκ. Ψιλοκόβουμε τη σοκολάτα με ένα μεγάλο μαχαίρι στο μάρμαρο της κουζίνας. Προσθέτουμε τη σοκολάτα, τις σταφίδες και την κανέλα στα αχλάδια και ανακατεύουμε καλά.
Σε ένα γυάλινο μπωλ ζυμώνουμε γρήγορα με τα δάχτυλα το βούτυρο (κρύο από το ψυγείο) με το αλεύρι και τη ζάχαρη. Προσοχή να μην το ζυμώσουμε πολύ και ζεσταθεί το βούτυρο γιατί η ζύμη μας θα κολλάει. Με την κρύα ζύμη φτιάχνουμε χοντρά ψίχουλα και τα μοιράζουμε ομοιόμορφα πάνω στα αχλάδια ως να καλύψουν όλη την επιφάνεια.
Ψήνουμε σε ζεστό φούρνο, στους 180 βαθμούς για 25 λεπτά περίπου, ώσπου να σχηματιστεί ροδοκόκκινη κρούστα. Αφήνουμε να κρυώσει πολύ καλά πριν σερβίρουμε! Είναι πολύ νόστιμο κι όταν είναι ακόμα ζεστό, αλλά αν το αφήσετε για την επόμενη μέρα κόβεται πολύ καλύτερα!

Χριστουγεννιάτικα πακετάκια με πράσσο και λουκάνικο

Δεκέμβρης, o αέρας μύρισε Χριστούγεννα! Ξεφυτρώνουν φωτάκια εδώ κι εκεί σαν ιλουστρασιόν μανιτάρια, γυαλίζουν χαρούμενα οι μπάλες στο δέντρο, στη γωνία του δρόμου ανασαίνεις κάστανο και ζεστή καραμέλα. Τα γλυκά ετοιμάζουν γιορτινά φορέματα, τα μπισκότα χιονίζονται με άχνη, βγαίνουν από το συρτάρι και φρεσκαρίζονται τα καλά τραπεζομάντηλα, μπήγω στα κρυφά δυό τρία γαρύφαλα σ'ένα πορτοκάλι να μοσχοβολήσει η κουζίνα και βάζω μπρος για το πρώτο χρώμα των Χριστουγέννων, το πράσινο!
'Ενα όμορφα δεμένο πακετάκι, το πρώτο δώρο του Δεκέμβρη, εύκολο και γρήγορο ορεκτικό, μπουκίτσες λουκάνικο ντυμένες με πράσσο. Καλή σας όρεξη!

Τι μας χρειάζεται (για 6 άτομα):

• δύο μεγάλα πράσσα
• δύο μεγάλα λουκάνικα χωριάτικα
• μισό φλυτζανάκι λάδι
• ένα φλυτζανάκι λευκό κρασί
• αλάτι
• πιπέρι
• μοσχοκάρυδο
• σπάγγο για μαγειρική χρήση

Ανοίγουμε προσεκτικά τα φύλλα από τα πράσσα, τα πλένουμε καλά και τα ζεματάμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα χωρίς να τα πιέσουμε πολύ για να μή σπάσουν. Τα στραγγίζουμε και αφήνουμε να κρυώσουν. 

Βγάζουμε την εξωτερική μεμβράνη από τα λουκάνικα και με το χέρι κόβουμε μικρές μπουκίτσες. Κόβουμε τα πρασσόφυλλα σε τετράγωνα κομμάτια και τα γεμίζουμε με τις μπουκίτσες λουκάνικο. Κλείνουμε τα πακετάκια με λωρίδες από πρασσόφυλλα και τα δένουμε με το σπάγγο σταυρωτά, σαν μικρά δωράκια.

Ζεσταίνουμε το λάδι και σωτάρουμε τις μπουκίτσες να κοκκινίσουν και από τις δυο πλευρές. Αλατοπιπερώνουμε και αρωματίζουμε με το μοσχοκάρυδο, σβήνουμε με το κρασί και αφήνουμε να σιγοψηθούν με τη σάλτσα τους για 10 λεπτά περίπου. Πιο απλά δε γίνεται!

Αλμυρά μάφινς με πανσέτα και σταφίδες

Συννέφιασε πολύ και σκοτείνιασε ο τόπος. Ξέσπασε με οργή ο μολυβένιος ουρανός και έβρεξε όλη μέρα. Ανάψαμε όλα τα φώτα όμως δεν άλλαζε η διάθεση, λίγο νωχελική, λίγο βαριεστημένη, λιγάκι ακόμα καταθλιπτική για το μακρύ χειμώνα που μας περιμένει...
 Είχαμε ανάγκη κάτι φωτεινό και χαρούμενο να φτιάξουμε και να δοκιμάσουμε, μια ιδέα άνοιξης στην κουζίνα μας. Και να'τα τα αλμυρά μας κεκάκια με νόστιμη πανσέτα και γλυκές ξανθές σταφίδες!

Τι μας χρειάζεται (για 12 τεμάχια):

• 200 γραμμάρια αλεύρι
• 100 ml γάλα
• 100 γραμμάρια κεφαλοτύρι τριμμένο
• 150 γραμμάρια πανσέτα σε κυβάκια
• 2 κουταλιές λάδι
• 150 γραμμάρια αρακά κατεψυγμένο (προεραιτικά)
• ένα μικρό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
• ένα φακελάκι μπέικιν πάουντερ χωρίς πρόσθετα αρώματα
• 80 γραμμάρια μαργαρίνη μαλακή
• 100 γραμμάρια σταφίδα ξανθή 
• 3 αυγά
• αλάτι
• πιπέρι
• ένα ματσάκι μαιντανό

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς. Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι ροδίζουμε την πανσέτα με το λίπος της και τη διατηρούμε ζεστή. Ζεσταίνουμε το λάδι και ιδρώνουμε ελαφρά το κρεμμύδι, προσθέτουμε τον αρακά, αλατίζουμε και αφήνουμε να μαγειρευτεί για 5 λεπτά περίπου με τα υγρά του. Βάζουμε τη σταφίδα σε ένα μπωλάκι με νερό να ενυδατωθεί. 

Χτυπάμε καλά τα αυγά με το γάλα, προσθέτουμε τη μαργαρίνη και το μαιντανό, το αλεύρι και το μπέικιν, το κεφαλοτύρι, αλατοπιπερώνουμε και τελευταία προσθέτουμε τον αρακά, τη σταφίδα σουρωμένη καλά και την πανσέτα.

Μοιράζουμε το μίγμα σε 12 φορμάκια σιλικόνης και ψήνουμε για 20 λεπτά.

Έτοιμα!!!

Αφήστε να κρυώσουν πριν τα ξεφορμάρετε. Είναι πολύ νόστιμα και την επόμενη μέρα!

Κυδωνόπαστο - Γεύση από τα παλιά

Είμαστε κιόλας στα τέλη του Νοέμβρη και η εποχή των κυδωνιών φτάνει γρήγορα στο τέλος της. Αν έχετε το χρόνο και τη δυνατότητα, μη χάσετε την ευκαιρία να φυλάξετε στο ντουλάπι σας λίγο από το άρωμα και τη γεύση του χρυσού μήλου.
Το κυδωνόπαστο είναι ένα ξεχασμένο γλυκό, μια λιχουδιά από περασμένες εποχές, που οι τρελοί ρυθμοί της μοντέρνας ζωής δεν μας αφήνουν χρόνο να ετοιμάσουμε, μα ούτε και να το ψάξουμε για δοκιμή! Είχα πολλά χρόνια να φάω κυδωνόπαστο...
Είναι τώρα δυό βδομάδες που ανακατεύω κυδώνια στην κουζίνα μου, πότε τα ψήνω, πότε τα βράζω, πότε τα περνώ στη μηχανή... Το σπίτι μου όλο μοσχοβολάει αρώματα κι εξωτικά μπαχάρια, μυρίζει βραδυνές κουβέντες κοντά στο τζάκι, μάνα και γιαγιά, και κόρη κι εγγόνα, ανασαίνει αναμνήσεις από το παμπάλαιο μπαούλο της σοφίτας, ονειρεύεται δαντέλες και ακριβά υφάσματα κιτρινισμένα από το χρόνο που χαιδεύει τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες, κοπιάστε να μυρίσετε τη γλυκιά μυρωδιά του φθινόπωρου.

Τι μας χρειάζεται (για 60 κομμάτια περίπου):

• 2 κιλά κυδώνια
• 700 γραμμάρια ζάχαρη
• μισό φλυτζάνι του καφέ κονιάκ
• ένα ξυλαράκι βανίλια
• ένα φλυτζάνι τσαγιού χοντροκομμένα καρύδια
• αμύγδαλα ασπρισμένα 
• ζάχαρη κρυσταλλική για το στόλισμα

Πλένουμε καλά και τρίβουμε τα κυδώνια να φύγει το χνούδι. Τα κόβουμε στη μέση και τα βάζουμε σε ταψί με λίγο νερό, τα σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο και τα ψήνουμε στους 170 βαθμούς ώσπου να μαλακώσουν. Τα αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς και έπειτα τα καθαρίζουμε από τα κουκούτσια και το σκληρό εσωτερικό τους, τα πολτοποιούμε καλά στη μηχανή του πουρέ.

Σε μια βαθιά κατσαρόλα βάζουμε το λείο πουρέ κυδωνιών, τη ζάχαρη, το κονιάκ και τη βανίλια και αρχίζουμε το βράσιμο σε μέτρια φωτιά ανακατεύοντας συχνά με ξύλινο κουτάλι. Σιγά σιγά ο πουρές αφυδατώνεται και παίρνει ένα ζεστό πορτοκαλί χρώμα. Συνεχίζουμε το ψήσιμο ώσπου να ξεκολλάει η μάζα του πουρέ εύκολα από τα τοιχώματα της κατσαρόλας (δύο με τρεις ώρες).

Έφτασε η ώρα να στρώσουμε το κυδωνόπαστο σε ένα μεγάλο ταψί στρωμένο με λαδόκολα βουτυρωμένη καλά. Πρέπει να έχει πάχος περίπου ένα δάχτυλο, ή και λίγο περισσότερο αν σας αρέσει. Αφήνουμε να στεγνώσει το κυδωνόπαστο σε στεγνό μέρος, σκεπασμένο με γάζα για 2-3 μέρες. Είναι πολύ σημαντικό να αφυδατωθεί καλά για να μη μας μουχλιάσει!

Κόβουμε μπακλαβαδωτά, περνάμε τα παστάκια στη ζάχαρη και τα τυλίγουμε προσεκτικά ένα ένα σε  μεμβράνη. Με αυτό τον τρόπο μπορούν να διατηρηθούν μήνες. Παραδοσιακό χειμωνιάτικο κέρασμα, νόστιμο συνοδευτικό για δυνατά κρασιά και τυριά. Καλή σας όρεξη!

Μοσχαρίσιο συκώτι αλά βενετσιάνα

Ένα από τα βασικότερα πιάτα της βενετσιάνικης κουζίνας και γενικά της βορειοανατολικής Ιταλίας. Το δυνατό χαρακτήρα του συκωτιού υποβοηθούν τα ξανθά κρεμμύδια και το λευκό κρασί που προσθέτουμε στο σβήσιμο. Αρωματικά χόρτα όσο αγαπά η καρδιά σας, να μην μας λείψουν γι'αυτή τη συνταγή το ευγενικό φασκόμηλο και το μεθυστικό δεντρολίβανο! Οσοι αγαπούν το συκώτι, θα το λατρέψουν.

Τι μας χρειάζεται (για 4 άτομα):

• 500 γραμμάρια μοσχαρίσιο συκώτι
• 3 μεγάλα κρεμμύδια
• ένα κλαράκι δεντρολίβανο φρέσκο
• ένα κλαράκι φασκόμηλο φρέσκο
• μισό ποτήρι λευκό κρασί
• 4-5 κουταλιές λάδι
• αλάτι
• πιπέρι
• λεμόνι

Κόβουμε τα κρεμμύδια σε λεπτές φέτες και τα ξανθαίνουμε στο ζεστό λάδι. Δεν πρέπει να τηγανιστούν, απλά να ιδρώσουν σιγά σιγά ώσπου να γυαλίσουν (περίπου 10-15 λεπτά). Προσθέτουμε έπειτα το συκώτι κομμένο σε κομματάκια και καθαρισμένο από τη σκληρή εξωτερική μεμβράνη. Προσθέτουμε τα αρωματικά χόρτα ψιλοκομμένα.
Ανακατεύουμε και γυρίζουμε τα κομμάτια δυο τρεις φορές σε δυνατή φωτιά να ψηθεί το συκώτι και σβήνουμε με το κρασί. Αλατοπιπερώνουμε και σερβίρουμε ζεστό με τα κρεμμύδια του και με λεμόνι.
Προαιρετικά μπορούμε να το σερβίρουμε με φετούλες από πολέντα.

Κυδώνια ψητά στο φούρνο με κάρδαμο και κονιάκ

Ενα γλυκό απλό, γεύση από παλιές εποχές, όταν οι γιαγιάδες μας, νέες κοπέλες, τρατάριζαν τους επισκέπτες λιχουδιές χειροποίητες με αγνά υλικά παρμένα από τον κήπο, στο βάθος της αυλής, πέρα από το κοτέτσι και τη στάνη με τα ήμερα πρόβατα και το ανήσυχο γαιδουράκι.
Έστρωναν το τραπέζι με το καλό σερβίτσιο, τα ασημένια μαχαιροπήρουνα και τα πετσετάκια κεντημένα υπομονετικά στο χέρι κάτω από το παράθυρο, το μακρύ και βαρετό χειμώνα. Τα ψητά κυδώνια έχουν το χρώμα που έχει το ηλιοβασίλεμα, και άρωμα από μακρινά όνειρα, που δεν πραγματοποιούνται όλες τις φορές, κι ίσως γι'αυτό είναι τα πιο πολύτιμα από όλα τα όνειρα.

Τι μας χρειάζεται (για τέσσερα άτομα):

• δύο μέτρια κυδώνια
• 100 γραμμάρια ζάχαρη
• 10 γραμμάρια βιτάμ
• ένα φλυτζάνι τσαγιού νερό
• ένα φλυτζανάκι του καφέ κονιάκ
• 5 καρφάκια γαρύφαλο
• 5 σπόρους κάρδαμο ολόκληρους
• ένα ξυλάκι κανέλα
• γιαούρτι σακούλας ή παγωτό βανίλια για το σερβίρισμα

Πλένουμε καλά τα κυδώνια να φύγει το χνούδι, τα κόβουμε στα τέσσερα και τα καθαρίζουμε από τα σπόρια και το σκληρό εσωτερικό μέρος. Βάζουμε σε ταψάκι τις φέτες και τις πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη και το νερό, τα γαρύφαλα, την κανέλα, το κονιάκ και το κάρδαμο. Συμπληρώνουμε με νιφάδες από το βιτάμ και ψήνουμε στους 180 βαθμούς για μια ώρα περίπου, σκεπασμένα με αλουμινόχαρτο.

Στην ώρα απάνω τα ξεσκεπάζουμε, τα γυρίζουμε και τα ξαναβάζουμε στο φούρνο για άλλη μισή ώρα με 40 λεπτά περίπου.

Τα κυδώνια σερβίρονται είτε χλιαρά, είτε κρύα και είναι νοστιμότατα με απλό γιαούρτι σακούλας ή, αν προτιμάτε, με παγωτό βανίλια!

Καλή σας μέρα...

...και καλό γλυκό σε όλους!

Σοκολατένιο Κέικ "Τενερίνα" από τη Φερράρα Ιταλίας

Νοέμβρης, ο μήνας όπου αντρειώνεται το κρύο και μαζί του οι ανησυχίες μας για το μέλλον...
Νοέμβρης ο μήνας του μήλου, του κυδωνιού και της ελιάς. Του κάστανου και του κυκλάμινου.
Ομορφο που'ναι το φθινόπωρο όταν έχεις τα μυαλά λεύτερα από σκοτούρες για να το απολαύσεις!
Σήμερα έκοψα το τελευταίο τριαντάφυλλο από το μικρό μου κήπο και το'βαλα στο ποτήρι να το χαρώ όλη μέρα!
Μυρίζει πολύ δυνατά ο παγωμένος αέρας εδώ στο Βορρά, σου τρυπάει τα ρουθούνια.
Βάζω μπρος να κάνω ένα σοκολατένιο κέικ, παραδοσιακό της Φερράρας, στη βόρεια Ιταλία, το λένε και τούρτα Μαυροβουνίου, καθώς ήταν αφιερωμένο στην πριγκήπισσα 'Ελενα του Μαυροβουνίου, που αργότερα έγινε βασίλισσα της Ιταλίας.
Αν αγαπάτε τη σοκολάτα υγείας, θα το ευχαριστηθείτε!

Τι μας χρειάζεται (για 8-10 μερίδες):

• 200 γραμμάρια σοκολάτα υγείας
• 200 γραμμάρια βούτυρο
• 150 γραμμάρια ζάχαρη
• 3 αυγά
• 2 κουταλιές αλεύρι
• 2 κουταλιές γάλα
• μια πρέζα αλάτι

Λειώνουμε σε μπαιν-μαρί τη σοκολάτα μαζί με το βούτυρο. Προσθέτουμε τη ζάχαρη και ανακατεύουμε καλά να λιώσει και να γίνει το μίγμα λείο. Κατεβάζουμε έπειτα από τη φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει λιγάκι. Οταν έχει ελατωθεί αρκετά η θερμοκρασία του μίγματος προσθέτουμε έναν ένα τους κρόκους και ανακατεύουμε πολύ γρήγορα για να μην ψηθούν και σβωλιάσει το γλυκό. Συνεχίζουμε με το γάλα και το αλεύρι. Χτυπάμε τα ασπράδια με σύρμα ώσπουν να γίνουν μαρέγκα σφικτή και τα προσθέτουμε στο μίγμα της σοκολάτας ανακατεύοντας με κυκλικές κινήσεις από κάτω προς τα πάνω.

Βουτυρώνουμε μια τετράγωνη φόρμα που έχουμε στρώσει με λαδόκολλα, στρώνουμε ομοιόμορφα το μιγμα της σοκολάτας που πρέπει να είναι αρκετά υγρό. Ψήνουμε στους 180 βαθμούς Κελσίου για 25 με 30 λεπτά περίπου. Αφήνουμε να κρυώσει καλά πριν το κόψουμε. Σερβίπουμε πασπαλισμένο με άχνη και προαιρετικά με κόκκινα φρούτα!

Eμπανάδας από την Αργεντινή

Τη μέρα που γύριζαν οι άντρες τους με τα κοπάδια από τις ατελείωτες pampas οι γυναίκες από τις Αργεντινή ετοίμαζαν τηγανητά σφολιατάκια για να γιορτάσουν το σμίξιμο!
Οι εμπανάδας έχουν το σχήμα μισοφέγγαρου, όπως τα δικά μας τυροπιτάκια, και έχουν μεγάλη φαντασία στη γέμιση. Παραλλαγές της συνταγής βρίσκουμε σε όλες τις χώρες της Νότιας Αμερικής και σε μερικές γωνιές της Ισπανίας, αλλά η κατεξοχήν συνταγή προέρχεται από την Αργεντινή.

Τι μας χρειάζεται (για 10 εμπανάδας περίπου):

   Για τη ζύμη

• 250 γραμμάρια αλεύρι
• 125 ml νερό χλιαρό
• 2 κουταλιές λάδι ελιάς
• ένα κουταλάκι ξύδι
• μια πρέζα αλάτι
• μια πρέζα ζάχαρη

Για τη γέμιση

• 250 γραμμάρια κιμά μοσχαρίσιο
• 250 γραμμάρια κρεμμύδι ψιλοκομμένο
• 2 αυγά βραστά σφικτά κομμένα σε φέτες
• 12 πράσινες ελιές χωρίς τον πυρήνα ψιλοκομμένες
• κύμινο φρεσκοτριμμένο
• 30 γραμμάρια σταφίδα ξανθή
• 1 κουταλάκι πιπέρι κόκκινο καυτερό
• 2 κουταλιές λάδι
• μαιντανό ψιλοκομμένο

Ανακατεύουμε το αλεύρι με το λάδι και το ξύδι, λιώνουμε τη ζάχαρη και το αλάτι στο χλιαρό νερό, προσθέτουμε στο αλεύρι. Ζυμώνουμε καλά με το χέρι ώσπου να γίνει η ζύμη μας λεία χωρίς σβώλους. Σκεπάζουμε και αφήνουμε σε δροσερό μέρος (όχι στο ψυγείο!) να "ξεκουραστεί" για μια ώρα.

Εντωμεταξύ ετοιμάζουμε τη γέμιση. Βάζουμε τη σταφίδα να μουλιάσει σε χλιαρό νερό, σωτάρουμε το κρεμμύδι στο ελαιόλαδο, προσθέτουμε τον κιμά και σωτάρουμε καλά,  προσθέτουμε το κύμινο, το καυτερό πιπέρι και τη σταφίδα σουρωμένη. Αλατοπιπερώνουμε. Κατεβάζουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε τις ελιές, το μαιντανό και τα αυγά σε φέτες

Χωρίζουμε τη ζύμη σε 10 μέρη, την ανοίγουμε λεπτή περίπου δύο χιλιοστά, γεμίζουμε τη κάθε εμπανάδα με τη γέμιση και κλείνουμε καλά με ένα πηρούνι. Τηγανίζουμε σε ζεστό λάδι ως να ροδίσουν και από τις δύο πλευρές.

Σερβίρουμε ζεστά!

Κρέμα φούρνου από την Κεντρική Αμερική (Ψητό Γάλα)

Το κυριακάτικο παζάρι του Usaquen είναι μια πολύχρωμη, μυρωδάτη, ακουστική και έντονα γευστική εμπειρία! Αρτίστες, μικροπωλητές, ινδιάνες μάγισσες με πάνινα βραχιόλια και μουσικά ραβδιά της βροχής, γέροντες ράστα με σκαμμένο απ' τον ήλιο πρόσωπο και ξεθωριασμένα μάτια, πάγκοι με ξύλινα σκαλιστά αντικείμενα, λιβάνι και κανέλα, ζεστά αλκοολούχα μίγματα αρωματισμένα με βαριά μυρωδικά, μίμοι, χορεύτριες, παρελάσεις εκπαιδευμένων σκύλων. Και μέσα σ'όλο αυτό το συρφετό, πλεγμένα σαν μαργαρίτες σ'ανοιξιάτικο λιβάδι, φρούτα εξωτικά και πρωτόγνωρα, φαγητά  παράξενα, ψητά λουκάνικα και καλαμπόκια αλειμμένα με μοσχομυριστό βούτυρο και γλυκά, γλυκά, γλυκά, γλυκά, γλυκά...
Περιδιαβαίνοντας τα στενά σοκάκια, με την ψυχή γεμάτη θησαυρούς, βλέπω ένα πορτάκι ανοιχτό κι ένα τραπεζάκι με λευκό πλεχτό τραπεζομάντηλο στρωμένο. Μέσα το φτωχικό σαλόνι ενός ταπεινού νοικοκυριού, μια πεντακάθαρη και πολυάσχολη κουζίνα κι απάνω στο τραπέζι, που προσκαλεί το δρόμο να μπεί και να γνωρίσει, λογιών λογιών κουλούρια και ταψιά, σπιτικά ζαχαρωτά και ρυζόγαλα,  εμπανάδας και χυμοί από φρέσκα φρούτα... Τι να πρωτοδιαλέξεις...
Εγώ διάλεξα το "ψητό γάλα" και το καταευχαριστήθηκα! Και σας το προτείνω!

Το "ψητό γάλα" ή αλλιώς γάλα Πορτογαλίας είναι ένα πολύ απλό και πολύ διαδεδομένο γλυκό σε όλες τις χώρες της κεντρικής Αμερικής. Η συνταγή λενε προέρχεται από την αρχαία Ρώμη, όπου έφτιαχναν για επιδόρπιο μια αρωματική κρέμα με μπόλικο μέλι στη κορφή. Ξεπερνώντας τις εποχές και τα δύσκολα χρόνια που Μεσαίωνα, φτάνουμε ως το Χριστόφορο Κολόμβο που παίρνει μαζί του ετούτη τη συνταγή στο ταξίδι του για την κατάκτηση του Νέου Κόσμου. Εξού και η μεγάλη διάδοση του γλυκού σε όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής!
Επειτα ήρθαν οι Γάλλοι ζαχαροπλάστες και πρόσθεσαν στη συνταγή κρέμα γάλακτος και σιροπι καραμέλας και της άλλαξαν όνομα, λέγοντάς την κρεμ καραμέλ, μα αυτή είναι άλλη ιστορία...

Τι μας χρειάζεται (8-10 άτομα) :

• ένα λίτρο γάλα φρέσκο
• 6 αυγά
• ένα μπαστούνι βανίλια
• φλούδα από ένα λεμόνι (να μην είναι κερωμένο)
• 150 γραμμάρια ζάχαρη
• μια πρέζα αλάτι

Ζεσταίνουμε το γάλα με τη φλούδα του λεμονιού, τη ζάχαρη και τη βανίλια. Προσοχή πρέπει να ζεσταθεί πολύ αλλά να μη βράσει! Ανακατεύουμε με ξύλινο κουτάλι ώσπου να λιώσει καλά η ζάχαρη. Ξεχωριστά, σε μια μπασίνα χτυπάμε ελαφριά τα αυγά με το αλάτι. Κατεβάζουμε το γάλα από τη φωτιά, το αφήνουμε να κρυώσει ελαφρά και προσθέτουμε το μίγμα των αυγών, ανακατεύοντας συνεχώς με σύρμα για να μην ψηθούν τα αυγά και σβωλιάσει η κρέμα. 

Μοιράζουμε το μίγμα σε μικρά πυρέξ (ή όλο μαζί σε ένα μεγάλο) και τα τοποθετούμε έπειτα σε ταψί που έχουμε γεμίσει ως τη μέση με νερό. Για να μη μας γυρίσουν τα πυρέξ με το βράσιμο του νερού μπορούμε να βάλουμε ένα πανί στη βάση του ταψιού, πριν το γεμίσουμε με νερό.

Ψήνουμε στη μπαίν μαρί που φτιάξαμε, στους 190°C ώσπου να σχηματιστεί πάνω στην κρέμα καστανή κρούστα. 

Αφήνουμε να κρυώσει πριν σερβίρουμε.
Το έκανα και στο σπίτι μου, μα η φωτογραφία είναι εκείνη του κυριακάτικου παζαριού...

Ξεχωριστή ψαρόσουπα από την Καραϊβική

Από το μακρινό νησί Σαν Αντρές της Καραϊβικής μια συνταγή για μια ιδιαίτερη ψαρόσουπα που οι ντόπιοι τη λένε ροντόν. Για την προέλευση του ονόματος ροντόν  υπάρχουν διάφορες εκδοχές, βασισμένες σε θρύλους ή σε λογοπαίγνια, η πιο γνωστή εκδοχή αναφέρει πως το όνομα προέρχεται από την αγγλική έκφραση "run down" που σε ελεύθερη μετάφραση πάει να πει "τρέξε σπίτι σου". Λένε πως έτσι φώναζαν οι νησιώτισσες του Σαν Αντρές στους άντρες τους όταν το φαγητό ήταν έτοιμο!
Οι σημερινοί κάτοικοι του νησιού περιγράφουν με καμάρι την ψαρόσουπά τους και συμβουλεύουν "να τη γεύεστε όχι περισσότερες από δυο φορές το χρόνο", μιας και χρειάζονται τουλάχιστον 6 μήνες για να συνέρθετε από το φαγοπότι! Είναι αλήθεια ότι οι θερμίδες ανά μερίδα είναι αρκετές...

Τι μας χρειάζεται (για 6 άτομα περίπου):

• γάλα από 4-5 ινδικές καρύδες (υπάρχει σε συσκευασία έτοιμη στα μεγαλύτερα σούπερ μάρκετ)
• 4 μεγάλα κοκκινόψαρα για σούπα (φαγκρί στην παραδοσιακή συνταγή)
• 500 γραμμάρια χοιρινή ουρά
• 250 γραμμάρια σαλιγκάρια θαλασσινά (ψύχα)
• προαιρετικά 250 γραμμάρια καβουρόψυχα
•  250 γραμμάρια ρίζα γιούκας καθαρισμένη και κομμένη κομματάκια
• 300 γραμμάρια πατάτες καθαρισμένες και κομμένες κομματακια
• 250 γραμμάρια κολοκύθα σε κομματάκια
• ενα μεγάλο κρεμμυδι σε φετάκια
• 4-5 γουλιές σκόρδο
• 4 πράσινες μπανάνες σε κομματάκια
• μαύρο πιπέρι
• αλάτι
• μια ρίζα τζίντζερ τριμμένη
• ρίγανη
• βασιλικό
• 100 γραμμάρια αλεύρι
• λεμόνια
• ξύδι
• ξηρή μαγιά

Καθαρίζουμε τα ψάρια, τα αλατοπιπερώνουμε και τα περιχύνουμε με λεμόνι. Βάζουμε να βράσει τη χοιρινή ουρά σε κατσαρόλα με νερό, αλατοπίπερο και λίγο ξύδι για περίπου μια ώρα (ή 15 λεπτά σε χύτρα ταχύτητας). Καθαρίζουμε τα σαλιγκάρια να φύγει η άμμος, τα βγάζουμε από το κέλυφος και τα ζεματάμε σε ξυδόνερο. Με το αλεύρι, ελάχιστη μαγιά, λίγο αλατάκι και μια στάλα γάλα καρύδας φτιάχνουμε μια σφικτή ζύμη, από την οποία θα βγάλουμε πολλά μικρά πιτάκια (περίπου όσο ένα νόμισμα των δύο ευρώ). 

Παίρνουμε έπειτα μια μεγάλη και βαθειά κατσαρόλα και στρώνουμε τα υλικά με συγκεκριμένη σειρά

1. πρώτα βάζουμε το γάλα καρύδας, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα και αφήνουμε να βράσουν σε δυνατή φωτιά για 3-4 λεπτά.
2. χαμηλώνουμε έπειτα τη φωτιά, βάζουμε τη γιούκα, την κολοκύθα, τις πατάτες και τις μπανάνες και αφήνουμε να σιγοβράσουν για 15 λεπτά
3. τώρα μπορούμε να προσθέσουμε τα ψάρια, τη χοιρινή ουρά προβρασμένη, τα σαλιγκάρια και την καβουρόψυχα, αν έχουμε. Αφήνουμε να βράσουν για 20 λεπτά περίπου.
4. έπειτα ρίχνουμε τα μυρωδικά (τζίντζερ, ρίγανη, βασιλικό και πιπέρι), ελέγχουμε το αλάτι και αφήνουμε να βράσουν άλλα 10 λεπτά
5. τελευταία ρίχνουμε τα πιτάκια να βράσουν άλλα 5 λεπτά

Η σούπα μας είναι έτοιμη! 

Συμβουλή: να κρατήσετε από την αρχή λίγο γάλα καρύδας παραπάνω, ώστε να το προσθέσετε σε περίπτωση που σας πήξει πολύ η σούπα.

Σερβίρετε σε βαθειά πιάτα, με προσοχή να μοιράσετε σε κάθε πιάτο λίγο από όλα τα υλικά!

Buñuelos από την Κολομβία

Τα buñuelos ειναι τηγανητά κροκετάκια με φρέσκο τυρί, κλασική χριστουγεννιάτικη συνταγή από την Κολομβία. Είναι γλυκά και αλμυρά μαζί, αφράτα με τραγανιστή κρούστα. Σημαντική η επιλογή του τυριού που πρέπει να είναι "φρέσκο, μαλακό, λευκό, με γεύση ελαφριά και υφή κοκκώδη". Το τυρί που χρησιμοποιούν στην Κολομβία το λένε "requeson", παρασκευάζεται από ορρό γάλακτος και μοιάζει καταπληκτικά με τη δική μας φρέσκια μυζήθρα!
Σε κάθε δρόμο και δρομάκι της πρωτεύουσας Μπογκοτά θα βρείτε πάγκους με υπαίθριο φαγητό, που μπορείτε να καταναλώσετε άφοβα, μιάς και οι Μπογκοτάνοι μικροπωλητές (και βασικά οι γυναίκες τους...) τηρούν με ευλάβεια τους κανόνες υγιεινής.

Τι μας χρειάζεται (για 6 άτομα)

• 250 γραμμάρια νισεστέ (κορν φλάουρ)
• 250 γραμμάρια γάλα
• 500 γραμμάρια μυζήθρα φρέσκια
• 2 αυγά
• 1 κουταλάκι ζάχαρη
• 1 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ
• μισό φλυτζάνι λάδι

Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί και ζυμώνουμε καλά με τα χέρια ώσπου να φτιάξουμε μια ζύμη ελαστική και λεία. Αλευρώνουμε την επιφάνεια εργασίας μας και φτιαχνουμε μικρά μπαλάκια με τη ζύμη, που έπειτα θα τηγανίσουμε σε βαθειά κατσαρόλα, ως να ροδίσουν. Δοκιμάστε τα!